روش های موثر و خانگی برای درمان گرفتگی عضلات در یک دقیقه

برای شما نیز پیش آمده باشد که دچار گرفتگی و درد در ماهیچه‌ها و عضلات خود بشوید و به شدت دنبال راهی برای درمان گرفتگی عضلات باشید. گروه سلامت شادمگ در این مطلب روش های خوب و موثری برای اینکار در اختیارتان گذاشته است.

آناتومی

عضلات دسته‌هایی از الیاف هستند که منقبض و منبسط شده و حرکات را ایجاد می‌کنند. زمانی که این عضلات به طور منظم منقبض و منبسط شوند، الیاف آن‌ها طولانی‌تر شده و می‌توانند در زمان ورزش کردن انقباض بیشتری داشته باشند.

اگر  این عضلات به خوبی شل نشده و منبسط نشوند در معرض خستگی قرار می‌گیرند و فعالیت‌های رفلکسی اعصاب نخاعی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

زمانی که عضلات خسته می‌شوند و دریافت اکسیژن آن‌ها کاهش پیدا می‌کند، مواد زائد در بافت آن‌ها تجمع کرده و باعث اسپاسم یا گرفتگی آن‌ها می‌شود. زمانی که گرفتگی آغاز می‌شود نخاع عضله را برای حفظ این انقباضات تحریک می‌کند.

درمان گرفتگی عضلات

اسپاسم یا گرفتگی عضله که به آن کرامپ نیز گفته می‌شود یک انقباض غیر ارادی در عضله بوده که به طور ناگهانی ایجاد شده و برطرف نمی‌شود. با وجود اینکه گرفتگی ممکن است در هر عضله‌ای ایجاد شود، این اتفاق بیشتر در گروه عضلات زیر بروز می‌کند:

• پشت ساق پا
• پشت ران
• جلوی ران
• کف دست و پا و بازوها
• شکم و قفسه سینه

دلایل ایجاد گرفتگی عضلات

باور بر این است که گرفتگی عضلات از اعصاب محیطی (اعصاب خارج از نخاع) منشأ می‌گیرد ولی علت دقیق آن همچنان ناشناخته است. این گرفتگی‌های دردناک می‌توانند ناشی از عملکرد غیرطبیعی سلول‌های مغزی کنترل کننده حرکات (اعصاب حرکتی) باشند.

در برخی از موارد علت ایجاد گرفتگی عضله مشخص است. برای مثال می‌توان به ورزشکاران استقامتی، افراد بالای ۶۵ سال، افراد دارای بیماری‌های خاص و یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند اشاره کرد. با این وجود موارد متعددی وجود دارند که در آن‌ها علت مشخصی برای گرفتگی عضله وجود ندارد.

به منظور بهبود تشخیص و مدیریت گرفتگی عضلات، مطالعات بیشتری لازم خواهند بود.

چه عضلاتی از بدن دچار گرفتگی می‌شوند؟

اسپاسم عضلانی به معنای انقباض غیرارادی و اجباری عضله است که آزاد نمی شود. گرفتگی عضلات ممکن است برای هر یک از عضلات بدن (که به طور ارادی عمل می‌کنند) ایجاد شود. عضلاتی که به مفاصل بدن متصل هستند بیش از عضلات دیگر مستعد بروز اسپاسم و گرفتگی هستند.

گرفتگی عضله ممکن است تنها قسمتی از عضله یا تمام آن را درگیر کند. همچنین ممکن است چند گروه عضلانی به طور همزمان دچار گرفتگی شوند. عضلاتی که بیش از همه دچار این مشکل می‌شوند عبارتند از:

• ساق پا
• پشت ران (همسترینگ)
• جلوی ران (چهارسرران)
• گرفتگی عضلات کمر گرفتگی عضلات گردن

انواع گرفتگی عضله

گرفتگی عضلات را می‌توان به دسته‌های زیر تقسیم کرد:

• پارافیزیولوژیک
• ایدیوپاتیک (بدون علت)
• علامتی

گرفتگی‌های پارافیزیولوژیک عضلات

گرفتگی‌های پارافیزیولوژیک به طور شایع دیده می‌شوند ولی ناشی از عارضه‌ی خاصی نیستند. این گرفتگی‌ها در موارد زیر ایجاد می‌شوند:

بارداری: تا ۳۰ درصد از خانم‌های باردار گرفتگی عضلات پا را در طی دوران بارداری تجربه می‌کنند. این گرفتگی‌ها بیشتر در سه ماهه‌ی آخر بارداری دیده می‌شوند.
ورزش: علت بروز گرفتگی‌های عضلانی در اثر ورزش کردن تا حد زیادی ناشناخته است. باور بر این است که این گرفتگی‌ها تا حد زیادی به فشارهای فیزیولوژیک مثل کم آبی و کشیدگی عضلات پس از ورزش کردن مربوط هستند.

گرفتگی‌های ایدیوپاتیک عضلات

اکثر افراد در طی زندگی خود گرفتگی‌های ایدیوپاتیک عضلات را تجربه می‌کنند. این گرفتگی‌ها معمولاً در طول شب و در عضلات پا و کف پا بروز کرده و می‌توانند در اثر کوچک‌ترین انقباضی در عضلات اسکلتی آغاز شوند.

گرفتگی‌های ایدیوپاتیک در گروه‌های زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

گرفتگی‌های شبانه: گرفتگی‌هایی که به هنگام شب و موقع خواب ایجاد می‌شوند.
بیماری کرامپ اتوزوم غالب: یک بیماری وراثتی که باعث گرفتگی‌های مکرر عضلات می‌شود.
سندرم‌های فعالیت مداوم الیاف عضلانی: مثل سندرم آیزاک، سندرم استیف من و سندرم کرامپ فاسیکولاسیون (پرش غیر قابل کنترل عضلات در زیر پوست).
سندرم ساتویوشی: سندرمی که باعث گرفتگی‌های پیشرونده‌ی عضلات شده و موجب اسهال و آلوپسی می‌شود.
میوکیمیا: لرزش ناگهانی عضله.
سندرم میوکیمیا هایپرهیدروز: میوکیمیا همراه با تعریق شدید.
مقاومت به انسولین وراثتی به همراه آکانتوسیتوز (گلبول‌های قرمز تیغ دار) و هایپرتروفی آکرال: یک سندرم نادر که در اثر آن کف دست و پاها بزرگ شده، پوست حالت مخملی پیدا کرده و گرفتگی‌های عضلانی ایجاد می‌شود.
گرفتگی‌های ناشی از سرطان
آتروفی طبیعی عضلات (تحلیل عضلانی): که در افراد بالای ۶۵ سال بروز پیدا می‌کند آن‌ها را در خطر بروز گرفتگی‌های عضلانی قرار می‌دهد.

گرفتگی‌های عضلانی علامتی

اکثر گرفتگی‌های عضلانی در این دسته قرار گرفته و مربوط به بیماری‌های مختلفی در چند دستگاه بدن می‌باشند.

دستگاه عصبی مرکزی و محیطی:

بیماری‌ نورون‌های حرکتی مثل اسکلروز طرفی آمیوتروفیک (ALS)
بیماری پارکینسون
بیماری مالتیپل اسکلروز (MS)
کزاز
رادیکولوپاتی
نوروپاتی‌های محیطی
دستگاه عضلانی
برخی از میوپاتی‌ها (بیماری‌هایی که عضلات اسکلتی را درگیر می‌کنند)
میوتونی (گرفتگی یا سفتی موقت عضله)
دستگاه قلبی عروقی
بیماری‌های عروقی (وریدی)
بیماری شریان‌های محیطی (آرتریواسکلروز)

فشار خون بالا
بیماری‌های متابولیک و دستگاه درون ریز
هایپوتیروئیدیسم (کم کاری غده تیروئید) و هایپرتیروئیدیسم (پر کاری غده تیروئید)
هایپرپاراتیروئیدیسم (بیماری غده پاراتیروئید)
کمبود کورتیکوتروپین (یک هورمون که توسط غده هیپوفیز ترشح می‌شود)

عارضه‌های مرتبط

گرفتگی عضلانی می‌تواند با عارضه‌های زیر نیز مرتبط باشد:

سیروز و دیگر اختلالات کبد
سندرم بارتر (نقص در لوپ هنله در کلیه‌ها)
بیماری سندرم گیتلمن (نوعی نقص مادرزادی در توبول پیچ خورده دور در کلیه)
سندرم کان (بیماری غده آدرنال)
بیماری آدیسون (بیماری غده آدرنال)
اورمی (عارضه‌ای که با نارسایی کلیه همراه است) و دیالیز
گرفتگی‌های ناشی از گرما (گرفتگی در اثر کمبود آب و الکترولیت در بدن)

دلایل مربوط به مسمومیت و داروها:

دارو
آفت کش‌ها
نیش عنکبوت بیوه سیاه
هایپرترمی بدخیم (یک واکنش خطرناک نسبت به داروهای مسکن)
نارسایی کلیه
تغذیه وریدی در منزل

در طی گرفتگی عضله چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

شدت گرفتگی عضله در هر بار بروز این مشکل متفاوت خواهد بود. ممکن است این گرفتگی خفیف بوده و یا درد غیر قابل تحملی داشته باشد. ممکن است گرفتگی‌ها قبل از برطرف شدن چندین بار تکرار شوند. در برخی از موارد می‌توان گرفتگی را به صورت لرزش و پرش عضله در زیر پوست مشاهده کرد.

همچنین ممکن است عضله به هنگام لمس کردن سفت باشد. گرفتگی‌ها از نظر مدت زمان نیز تفاوت زیادی داشته و ممکن است بین چند ثانیه تا ۱۵ دقیقه و حتی بیشتر طول بکشند.

تشخیص گرفتگی عضله

پزشک پس از گرفتن کامل سوابق بیماری و معاینه‌ی فیزیکی می‌تواند گرفتگی عضله را از دیگر انواع اسپاسم تشخیص دهد. همچنین ممکن است سؤالات متعددی در مورد چگونگی گرفتگی عضله از شما پرسیده شوند تا علت اصلی بروز مشکل تشخیص داده شود. ازجمله اطلاعات مهم در مورد گرفتگی‌های عضلانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آیا گرفتگی‌ها بعد از ورزش ملایم و کوتاه مدت ایجاد می‌شوند؟ در این صورت آیا پس از هر بار ورزش کردن دچار گرفتگی می‌شوید؟
گرفتگی در زمان استراحت ایجاد می‌شود؟
آیا گرفتگی با علائم دیگری مثل درد، بی‌حسی، کاهش حس و ضعف عضلانی همراه است؟
راهی برای رفع گرفتگی وجود دارد؟ برای مثال آیا کشیدن عضله با دست، گرفتگی آن را برطرف می‌کند؟
آیا سابقه فامیلی گرفتگی عضلانی دارید؟

درمان گرفتگی عضله

بخش عمده‌ی گرفتگی‌های عضلانی به صورت خود به خودی و پس از چند دقیقه از بین می‌روند. زمانی که دچار گرفتگی عضله می‌شوید انجام فعالیتی که این مشکل را ایجاد کرده است را متوقف کنید. تمرینات کششی و ماساژ دادن عضله می‌توانند برای رفع مشکل مؤثر باشند. برای رفع گرفتگی عضله می‌توانید از کمپرس گرم استفاده کنید.

کمپرس سرد و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) نیز می‌توانند در تسکین درد به شما کمک کنند. در صورت شدید بودن گرفتگی و یا متعدد بودن آن‌ها به پزشک خود مراجعه کنید.

داروهای درمان گرفتگی عضلانی

داروهای مسکن، شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد تشنج می‌توانند برای رفع گرفتگی عضلانی به کار گرفته شوند. بهترین راهکار مداخله در سبک زندگی مثل مصرف آب بیشتر، تمرینات کششی و استفاده از سرما و گرما برای رفع گرفتگی عضلانی است ولی در صورت کارامد نبودن این روش‌ها می‌توان از دارو نیز استفاده کرد.

فیزیوتراپی جهت رفع گرفتگی عضله

بهتر است فیزیوتراپی توسط متخصص فیزیوتراپی اعصاب انجام شده و پس از آن نیز برای اطمینان از بهبودی کامل ویزیت پزشک انجام شود. فیزیوتراپیست روش‌های درمانی جامعی را برای مدیریت گرفتگی‌ها و افزایش استقلال بیمار برای انجام کارها استفاده خواهد کرد. فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمرینات کششی و ماساژ ملایم عضله‌ی آسیب دیده می‌تواند درد و گرفتگی را برطرف کرده و طول عضله را افزایش دهد.
شناسایی عوامل تشدید کننده یا بهبود دهنده‌ی گرفتگی
تمرین برخی از حرکات مثل بلند شدن و راه رفتن به منظور پیشگیری از گرفتگی در حین انجام این کارها
انجام تمرینات به منظور بهبود الگوهای حرکتی طبیعی
استفاده از یخ به منظور کاهش تعداد دفعات گرفتگی و تسکین درد
استفاده از وسایل طبی و اسپلینت به منظور نگه داشتن مفاصل در موقعیت ایده‌آل و پیشگیری از کوتاه شدن بافت‌های نرم
آب درمانی برای نرم کردن مفاصل و شل کردن عضلات

مشاوره در مورد استفاده از بوتاکس

فیزیوتراپیست شما یک برنامه درمانی منحصر به فرد را بر اساس نیازها و سبک زندگی شما طراحی می‌کند تا بتوانید به بهترین شکل ممکن این عارضه را مدیریت کرده و از توانایی‌های خود استفاده کنید.

چگونه می‌توان از گرفتگی عضلانی پیشگیری کرد؟

این نکات می‌توانند به شما در پیشگیری از گرفتگی عضلانی کمک کنند:

مقدار زیادی آب و مایعات دیگر بنوشید تا حدی که ادرار شما زرد روشن شده و یا به رنگ آب شفاف باشد.

از مصرف نوشیدنی‌های الکلی و کافئین دار خودداری کرده و یا آن‌ها را محدود کنید.
از غذاهای سالم حاوی کلسیم، پتاسیم و منیزیم استفاده کنید (به خصوص در صورت باردار بودن).
دوچرخه سواری کنید و یا از دوچرخه ثابت استفاده کنید تا عضلات شما ورزیده باشند.
هر روز تمرینات کششی انجام دهید به خصوص قبل و بعد از ورزش کردن و قبل از خواب.
میزان ورزش خود را به طور ناگهانی زیاد نکنید و به صورت تدریجی آن را افزایش دهید.
به شکل روزانه مولتی ویتامین مصرف کنید.
اگر دارویی مصرف می‌کنید که با گرفتگی عضله مرتبط است پزشک شما می‌تواند دارویی را به صورت جایگزین برای شما تجویز کند.

اقدامات لازم در صورت بروز مکرر گرفتگی عضلانی

در صورتی که گرفتگی عضلات شما شدید بوده و یا به طور مکرر ایجاد می‌شود با پزشک خود مشورت کنید. این مشکل می‌تواند نشانه‌ای از عارضه‌های دیگر مثل سندرم پای بی قرار باشد.

در صورت بروز مکرر گرفتگی‌ها، شدید بودن آن‌ها و اختلال در خواب، پزشک می‌تواند داروهایی را به منظور شل کردن عضلات برای شما تجویز کند.

گرفتگی عضلات چه حسی دارد؟

هنگام اسپاسم، ممکن است احساس کنید که عضله ی شما کشیده شده یا گره ای سخت و سفت در آن ایجاد شده است. بعد از آنکه کشش متوقف شود، در عضله ی خود احساس درد یا سفتی خواهید داشت. گاهی، اسپاسم های شدید به ناتوانی و بی تحرکی منجر می شوند.

9 روش برای درمان گرفتگی عضلات

برخی درمان های خانگی برای تسکین اسپاسم عضلانی توصیه می شوند. این درمان ها، برای بسیاری از افراد کارآمد است.

1. انجام دادن حرکات کششی

حرکات کششی در ناحیه ای که به اسپاسم عضلانی دچار شده انجام می شود.

انجام دادن حرکات کششی در ناحیه ای که به اسپاسم عضلانی دچار شده، معمولاً به بهبود یا توقف اسپاسم و پیشگیری از ایجاد آن کمک می کند. در ادامه برخی حرکات کششی در مناطقی مانند ماهیچه های ساق پا، ران، پشت و گردن را باهم مرور می کنیم:

حرکات کششی برای گرفتگی عضلات ساق پا
ابتدا به پشت بخوابید. سپس، پاهای خود را بکشید و پنجه و انگشتان پا را به سمت سرتان خم کنید. (چرخش پنجه به سمت خودتان Dorsiflexion نام دارد).
این حالت را برای چند ثانیه یا تا زمان برطرف شدن اسپاسم حفظ کنید.
می توانید یک کش ورزشی یا کمربند را به دور کف پای خود گیر دهید و آرام ‌آرام با کمک آن پا را به سمت خود بکشید.

حرکات کششی برای گرفتگی عضلات ران

بایستید و برای حفظ تعادل، دستان خود را به یک صندلی تکیه دهید.
سپس، پای خود را از زانو خم کنید و از قسمت مفصل ران آن را به عقب بکشید.
قوزک پای خود را نگه‌ دارید. سپس، پای خود را از پشت به سمت باسن و بالا بکشید.
حرکات کششی برای گرفتگی عضلات پشت (باسن)
به پشت روی زمین یا تخت دراز بکشید و یک توپ تنیس (یا هر توپ کوچک دیگر) را تا چند دقیقه در قسمتی که دچار اسپاسم شده، قرار دهید.

سعی کنید آرام باشد و به طور طبیعی نفس بکشید.
توپ را به طور مرتب، روی نواحی مجاور حرکت دهید و این کار را چند بار تکرار کنید.

حرکات کششی برای گرفتگی عضلات گردن

به صورت نشسته یا ایستاده‌، شانه های خود را به شکل مدور به ترتیب به سمت جلو، بالا، پایین و پشت بچرخانید، این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.
سپس، این حرکت دایره ای را 10 بار در جهت مخالف تکرار کنید، یعنی با چرخش شانه ها به سمت پشت، بالا، جلو و پایین.

2. ماساژ

یکی دیگر از بهترین راه‎‌های درمان گرفتگی عضلات و دردهای فیزیکی ماساژ دادن است.

1. به آرامی عضله ای را که دچار اسپاسم شده، بمالید.

2. برای اسپاسم شدید ناحیه ی پشت، اگر قسمتی که دچار گرفتگی و اسپاسم شده در دسترس نیست، نواحی مجاور آن را نیشگون بگیرید. این کار را برای چند دقیقه و تا برطرف شدن اسپاسم ادامه دهید. ممکن است به کمک فرد دیگری نیاز داشته باشید تا آن قسمت را نیشگون بگیرد و فشاری یکنواخت به آن وارد کند.

3. کمپرس گرم یا سرد

گاهی، درمان درد و اسپاسم با استفاده از گرما یا سرما درمانی بسیار مؤثر است. برای تسکین اسپاسم مداوم، یک پک یخ را چند مرتبه در روز و به مدت 15 تا 20 دقیقه روی عضله ی اسپاسم شده قرار دهید. یخ را حتماً با حوله یا پارچه ی نازک بپوشانید تا به طور مستقیم با پوست شما در تماس نباشد.

قرار دادن کیسه ی گرم نیز ممکن است مؤثر واقع شود. کیسه ی گرم را چند بار در روز و به مدت 15 تا 20 دقیقه روی عضله ی مورد نظر بگذارید. البته بهتر است بعد از آن از کمپرس سرد هم استفاده کنید. زیرا اگرچه گرما درد را تسکین می دهد ولی ممکن است از طرفی ورم و التهاب را بدتر کند. از سوی دیگر یخ ورم را کاهش می دهد.

حمام گرم، دوش آب داغ و استفاده از وان آب گرم و سونا گزینه های گرما درمانی دیگر است که اگر به یکی از آنها دسترسی داشته باشید، به آرام کردن عضله ی شما کمک می کنند.

4. نوشیدن آب

اگر دچار اسپاسم عضلانی هستید، مقداری آب بنوشید. برای کمک به پیشگیری از اسپاسم باید به مقدار مناسب و کافی آب بنوشید، مخصوصاً اگر ورزش می کنید یا اینکه هوا خیلی گرم است.
اگرچه آب مورد نیاز بدن افراد مختلف بر اساس نیازهای شخصی، فعالیت های فردی، سبک زندگی و آب و هوا متفاوت است، مقادیری برای این امر ذکر شده است.

برد غذا و تغذیه (Food and Nutrition Board) در سال 2004 گزارشی ارائه داد که شامل راهکارهایی برای مصرف کلی آب است. این گزارش میزان آب دریافتی از غذاها و نوشیدنی ها را در بر می گیرد. طبق این گزارش، 80 درصد آب مورد نیاز ما با نوشیدن آب خالص تأمین می شود و 20 درصد آن از غذاها و نوشیدنی هایی که می خوریم.

5. تمرین ها و ورزش های ملایم

بیش از60 درصد بزرگسالان با گرفتگی شبانه ی عضلات پا درگیر هستند. در کنار روش های درمان گرفتگی عضلات راه‌هایی هم برای جلوگیری از ایجاد آن‌ها وجود دارد. شما می‌توانید قبل از خواب، با انجام دادن برخی تمرینات ورزشی سبک، با این مشکل مقابله کنید. برخی از این تمرینات سبک شامل موارد زیر است:

درجا زدن
بالا و پایین رفتن از پله ها
استفاده از دوچرخه ی ثابت برای چند دقیقه
استفاده از دستگاه پارویی سیم کش (Seated Cable Rows)
پرش روی ترامپولین
اگرچه، انجام دادن ورزش های سبک مفید است ولی ورزش‌ شدید روی خواب شما تأثیر می گذارد؛ بنابراین از انجام دادن ورزش های شدید پیش از خواب بپرهیزید.

6. استفاده از داروهای بدون نسخه

داروهای خوراکی متعددی وجود دارند که به تسکین اسپاسم عضلات کمک می کنند:

NSAIDs: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی که به نسخه نیاز ندارند. این داروها به دلیل کاهش درد، التهاب و ورم، تسکین دهنده هستند.

نوشیدن آب ترشی یا سرکه: گزارشات نشان می دهد نوشیدن مقداری آب ترشی یا سرکه، اسپاسم عضلات را در 30 تا 35 ثانیه تسکین می دهد. احتمالاً این امر به دلیل ایجاد تعادل در میزان الکترولیت هاست.
مکمل ها: قرص های نمک، ویتامین B12 و مکمل های منیزیم (Mg) برای درمان و پیشگیری از اسپاسم عضلانی استفاده می شوند. البته شواهد محدودی مبنی بر مؤثر بودن آنها وجود دارد.
شل کننده عضلات طبیعی: این موارد شامل نوشیدن چای بابونه، افزودن کپسایسین یا فلفل چیلی به غذا و بهبود خواب است.

7. مصرف کرم های موضعی ضد التهاب و تکسین دهنده

محصولات حاوی منتول (جوهر نعناع) موجب تسکین درد می شوند.

مصرف کرم های تسکین دهنده ی درد که نیازی به نسخه ندارند (OTC) نیز برای درمان گرفتگی عضلات مفید است. این موارد شامل محصولاتی است که لیدوکائین، کافور و منتول (جوهر نعناع) دارند. ژل گیاهی منتونیکا از عصاره نعناع (منتول) تهیه شده است. این ژل به کاهش درد، ورم و التهاب ناشی از آسیب های مفصلی و عضلانی کمک می کند.

8. بازدم بیش از حد (هایپرونتیلاسیون)

در سال 2016 در جریان تحقیقی اسپاسم عضلانی سه نفر بررسی شد که طبق نتایج آن، بازدم بیش از حد (هایپرونتیلاسیون)، موجب درمان گرفتگی عضلات بعد از ورزش در این افراد شد.

در این نوع تنفس، فرد باید شدیدتر و سریع تر از معمول (20 تا 30 تنفس در دقیقه) نفس بکشید. اگر استرس و اضطراب دارید، این عمل ممکن است برای شما انتخاب خوبی نباشد و سبب بروز واکنش پانیک، هراس و وحشت شود.

9. داروهای نسخه ای

اگر به اسپاسم شدید و مستمر عضلانی دچار هستید، ممکن است پزشک داروی شل کننده عضلات و ضد درد برایتان تجویز کند. شل کننده های عضلانی که برای اسپاسم عضلانی استفاده می شوند، شل کننده عضلات اسکلتی با اثر روی سیستم عصبی مرکزی (SMRs) نامیده می شوند (از جمله تیزانیدین، باکلوفن و متوکاربامول) این داروها اغلب برای دوره های 2 تا 3 هفته ای تجویز می شوند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر اسپاسم های عضلانی شما به طور متناوب رخ می دهد و چنانچه، زندگی روزمره ی شما به دلیل این موضوع مختل شده، بهتر است که این مشکل را با پزشک در میان بگذارید. در این صورت پزشک ممکن است:

سابقه ی پزشکی شما را بخواهد.
درباره ی نشانه ها از شما سؤالاتی بپرسد.
درباره ی رژیم غذایی، مکمل ها و دارویی که مصرف می کنید بپرسد.

معاینه ی فیزیکی انجام دهد.
پزشک همه ی موارد، اختلالات و بیماری هایی را که ممکن است سبب اسپاسم عضلات شود، به طور جداگانه بررسی می کند. همچنین، ممکن است برای تشخیص شکستگی های احتمالی، آزمایش تصویربرداری را تجویز کند یا حتی خواستار انجام آزمایش خون شود تا نشانه ها و شرایط دیگر را واکاوی کند.

افزون بر این، ممکن است پزشک برای تقویت عضلات، برایتان فیزیوتراپی یا تمرینات و ورزش های کششی و انعطاف پذیر تجویز کند. زمانی که اسپاسم شما طولانی و دردناک است، برای درمان گرفتگی عضلات پزشک داروهای نسخه ای و قوی تر برایتان تجویز می کند.

درمان های کمکی دیگر

اگر در قسمت پشت و کمر دچار اسپاسم عضلانی شده اید، بهتر است که به متخصص کایروپراکتیک مراجعه کنید (نوعی روش درمانی مکمل که سعی دارد مشکلات سیستم حرکتی بدن، بخصوص ستون فقرات را با انجام مانورها و حرکاتی بر روی آنها برطرف کند). کایروپراکتیک ممکن است چند روش درمانی و ورزش هدفمند را به منظور تسکین اسپاسم های عضلانی به شما ارائه دهد.
گاهی نیز، ماساژ یک ماسا‌ژور حرفه ای در تسکین درد شما مؤثر است.

پیشگیری از اسپاسم عضلانی

به اندازه کافی آب بنوشید تا از اسپاسم عضلانی پیشگیری کنید.

با توجه به مدارک و شواهد موجود، اظهار نظر درخصوص تأثیر داروها برای پیشگیری از اسپاسم های عضلانی امری پیچیده است. اگر به طور کلی از سلامت جسمی برخوردارید و به ندرت دچار اسپاسم عضلانی می شوید، کارشناسان توصیه می کنند که:

به اندازه کافی آب بنوشید.
قبل و بعد از ورزش، حرکات کششی سبک انجام دهید.
رژیم غذایی سالم داشته باشد.
بر اساس مطالعه ای که روی چند دونده صورت گرفت، استفاده از نوار درمانی کشی (کینزیو تیپ) یا پوشیدن جوراب های فشاری به پیشگیری از اسپاسم پا کمک می کنند.
زمانی که دچار اسپاسم می شوید را ثبت کنید تا متوجه شوید که بروز اسپاسم عضلانی با کدام فعالیتی که انجام داده اید، مرتبط است. تغییر آن فعالیت می تواند در آینده از ایجاد اسپاسم پیشگیری کند.

درمان ۶۰ ثانیه‌ای برای گرفتگی و خشکی گردن

یک دقیقه کافی است تا با استفاده از این تکنیک درد گردن را از بین ببرید. ابتدا تعیین کنید کدام سمت گردن درد می‌کند. اگر در سمت چپ است، از دست چپ‌تان استفاده کنید. اگر سمت راست گردن‌تان درد می‌کند، از دست راست‌تان استفاده کنید.

با استفاده از انگشتانتان مستقیما نقطه‌ درد یا گره را فشار دهید تا وقتی که فشار کافی حس کنید اما درد شدیدی نداشته باشد. سرتان را به جهت عکس محل درد بچرخانید، چانه‌تان را به صورت مورب به سمت زیر بغل‌تان پایین بیاورید. این گام‌ها را حدود ۱۵-۲۰ بار پشت سر هم تکرار کنید. در طول روز این کار را تکرار کنید تا ماهیچه‌هایتان را آرام نگه دارید.

وارد کردن فشار به نقطه‌ درد در حین فعال کردن آن ماهیچه، می‌تواند به غیرفعال ساختن درد کمک کند. اگر دست‌تان به محل درد نمی‌رسد، یک توپ تنیس را روی آن قرار دهید و به دیوار تکیه دهید تا فشار کافی به آن وارد شود.

علت اسپاسم عضلانی در خواب

اسپاسم و انقباض دردناک ماهیچه پا در خواب اغلب در عضلات ساق پا پیش می‌آید؛ اما ممکن است در ماهیچه ران نیز اتفاق بیفتد. علت اسپاسم عضلانی در خواب مشخص نیست و معمولاً این گرفتگی بی‌خطر است. باید توجه داشت با افزایش سن، خطر ابتلا به این مشکل بیشتر می‌شود و همچنین خانم‌ها در زمان بارداری بیشتر از بقیه افراد دچار این نوع گرفتگی می‌شوند.

این گرفتگی معمولاً دلیل بیماری خاصی نیست، اما بعضی داروها مثل آهن تزریقی، استروژن‌ها و ناپروکسن می‌تواند علت اسپاسم عضلانی در خواب گردد. عوامل دیگری نیز ممکن است باعث اسپاسم عضلانی پا در خواب بشود که عبارتند از:

اختلالات ساختمانی
بیماری عروق محیطی
تنگی کانال نخاع
مشکلاتی متابولیکی
بیماری آدیسون
سیروز کبدی
پرکاری تیروئید
کم کاری تیروئید
نارسایی مزمن کلیه
دیابت نوع یک
دیابت نوع دو