خارج کردن آب از گوش با چند ترفند | چند توصیه مهم که فوری آب را از گوش خارج می کند

خارج کردن آب از گوش باید با روش های صحیح و مناسب انجام شود تا آسیبی به گوش وارد نکرده و از ایجاد عفونت جلوگیری کند. از آنجایی که ماندن آب در گوش می تواند عوارض زیادی مانند درد و عفونت به همراه آورد این مقاله را خوب مطالعه کنید و از راهکارهایی که به شما ارائه شده استفاده کنید.

خروج آب از گوش

اگر چه شنا کردن اغلب یکی از علت های وارد شدن آب به داخل گوش ها می باشد ولی می توان با راهکارهایی به خروج آب از گوش کمک کرد. در صورتی که آب وارد گوش شخص شود، فرد احساس غلغلک شدن گوش خواهد داشت. گاهی اوقات این احساس از گوش ها هم فراتر رفته و فرد در داخل گلو و فک نیز این احساس را خواهد داشت. همچنین به علت ورود آب به گوش ها ممکن است دیگر قادر به شنیدن صداها نبوده و فقط صداهای مبهمی را بشنود.

معمولاً آب به خودی خود از داخل گوش ها خارج می شود در غیر این صورت با باقی ماندن آب داخل گوش ها احتمال بروز عفونت تا حد زیادی افزایش خواهد یافت. این نوع از عفونت گوش که در حفره بیرونی گوش اتفاق می افتد به گوش شناگر نیز معروف است.

قبلا در مورد درمان گوش درد در خانه با کمک روش های طبیعی مطلبی را با شما به اشتراک گذاشتیم.

چند راهکار برای خارج کردن آب از گوش

یک فرد می تواند چیزهای مختلفی را امتحان کند تا به تخلیه آب از گوش کمک کند یا کثیفی های موجود در گوش را پاک کند. اگر افراد یک یا چند مورد از نکات زیر را امتحان کنند، ممکن است به حل مشکل کمک کند.

متخصصان توصیه می کنند که افراد هیچ جسم خارجی را وارد مجرای گوش نکنند. انجام این کار می تواند باعث آسیب دیدگی یا بدتر شدن نهفتگی جرم گوش (سرومن) با فشار دادن بیشتر به داخل کانال شود. اگر مشکل بدتر شد یا برای چند روز ادامه داشت، فرد باید حتی پس از انجام این روش ها با پزشک مشورت کند.

تکان دادن لاله گوش

بسیاری از مردم به طور غریزی لاله گوش را حرکت می دهند یا وقتی آب وارد گوششان می شود.

دراز کشیدن به یک طرف و ثابت ماندن برای چند دقیقه ممکن است به تخلیه یا چکیدن مایع از گوش کمک کند.

سر را خم کنید تا گوش آسیب دیده رو به پایین باشد. لاله گوش را بگیرید و به آرامی گوش را در همه جهات بکشید و تکان دهید. این ممکن است به تکان دادن داخل گوش کمک کند و مسیری را برای خروج آب به دام افتاده ایجاد کند.

همچنین ممکن است این فرآیند به تکان دادن نواحی عمیق‌تر گوش کمک کند. سعی کنید خمیازه بکشید، فک را تکان دهید، یا حرکات اغراق آمیز جویدن را با دهان انجام دهید تا به حرکت آب به سمت کانال بیرونی کمک کنید و سپس لاله گوش را بکشید تا این فرآیند تمام شود.

اگر فردی در حین کشیدن لاله گوش احساس درد کرد، این نشانه عفونت است و وقت آن است که با پزشک مشورت کند. در صورتی که علت اصلی آن باشد، ممکن است برای پاک کردن عفونت، قطره گوش دارویی تجویز کنند.

علاوه بر قطره گوش، برخی از پزشکان ممکن است شستشوی گوش نیز انجام دهند.

 ایجاد خلاء در گوش

استفاده از کف دست ها برای وارد کردن فشار معکوس در گوش و بیرون کشیدن آب با خلاء ممکن است.

سر را به پهلو خم کنید تا گوش آسیب دیده رو به پایین باشد. دست را دور گوش جمع کنید، بنابراین کف دست بیشتر گوش و مجرای گوش را بپوشاند

کف دست کاسه شده را به سمت گوش فشار دهید، گوش را کمی به سر فشار دهید و سپس دوباره بیرون بکشید. کف دست باید در حالی که به داخل گوش فشار می‌آورد صاف شود و در حین دور شدن مجدداً جمع شود. در این فعالیت فرد باید در گوش احساس مکش و رهاسازی کند.

پس از چند بار انجام این کار، سر را به سمت پایین خم کنید تا مایع خارج شود. ممکن است تکان دادن مجدد لاله گوش برای کمک به خروج آب کمک کند.

استفاده از کمپرس گرم

حوله یا دستمال را در آب گرم خیس کنید و آب اضافی آن را بگیرید. مطمئن شوید که حوله خیلی داغ نباشد، زیرا ممکن است باعث سوختگی یا سوزش گوش شود.

یک کمپرس گرم ممکن است به شل شدن بافت‌های گوش و کاهش احتقان در ناحیه کمک کند

حوله را تا کنید و سر را کج کنید و گوش را روی کمپرس قرار دهید. چند دقیقه در آنجا استراحت کنید، اجازه دهید گرما گوش را آرام کند و تخلیه را افزایش دهد.

همچنین ممکن است استفاده از تکنیک های دیگر پس از گرم شدن گوش، مانند خمیازه کشیدن یا کشیدن گوش برای افزایش تخلیه بیشتر کمک کند.

تبخیر آب به دام افتاده

برخی از افراد ممکن است تصمیم بگیرند که آب اضافی موجود در مجرای گوش را با استفاده از هوای یک سشوار تبخیر کنند. برای انجام این کار، سر را روی یک حوله یا بالش قرار دهید و گوش آسیب دیده رو به سشوار باشد.

سشوار را در پایین ترین حالت قرار دهید و دستگاه حداقل یک فوت از سر فاصله داشته باشید. لاله گوش را بکشید تا باز شود و هوای بیشتری به داخل گوش هدایت شود.

حتماً این کار را در اتاقی تمیز و عاری از گرد و غبار، مو یا سایر مواد زائد که ممکن است به داخل گوش وارد شوند انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که دستگاه به اندازه کافی دور باشد تا فشار هوا یا صدای موتور به ساختارهای ظریف گوش آسیب نرساند.

درمان های خانگی خارج کردن آب از گوش

الکل و سرکه ممکن است با هم کار کنند و به پاک کردن رطوبت و زباله از گوش کمک کنند. الکل ممکن است به تبخیر آب کمک کند. هم الکل و هم سرکه ممکن است به کشتن هر گونه باکتری در گوش و شکستن آن کمک کنند

پراکسید هیدروژن رقیق شده

محلول‌های پراکسید هیدروژن ممکن است به حذف موم و کثیفی هایی که مسیر کانال گوش را مسدود می‌کنند و ممکن است آب را به دام بیندازند و مشکل ایجاد کند، کمک کند. در حالی که جرم گوش برای به دام انداختن کثیفی ها و آلاینده ها در گوش مهم است، ممکن است مسدود شود یا آب را در پشت موم حبس کند.

چندین قطره گوش بدون نسخه (OTC) پراکسید هیدروژن را با سایر مواد ترکیب می کنند تا به باز کردن جرم گوش چسبنده یا نهفته و سایر مایعات گیر کرده در کانال کمک کنند.

محلول پراکسید هیدروژن رقیق شده نیز ممکن است به پاکسازی مجرای گوش کمک کند. برای تهیه محلول، ۳ درصد پراکسید هیدروژن (غلظتی که محققان عموماً برای حذف جرم گوش توصیه می کنند) را با مقدار مساوی آب مخلوط کنید.

سر را خم کنید تا گوش آسیب دیده رو به بالا باشد. ۲ تا ۳ قطره از محلول را در گوش آسیب دیده بریزید و بگذارید چند دقیقه بماند. به آرامی سر را بچرخانید، اجازه دهید گوش در حوله یا روی سینک تخلیه شود و گوش خارجی را خشک کنید.

پزشکان توصیه می کنند از پراکسید هیدروژن زیاد استفاده نکنید.

علاوه بر این، برخی از افراد نباید از پراکسید هیدروژن در گوش خود استفاده کنند، از جمله کسانی که:

• اخیراً جراحی گوش داشته اند.
•  دارای لوله های گوش یا لوله های تهویه
•  بریدگی های باز در مجرای گوش خود دارند.
•  ممکن است پرده گوش پاره شده باشد.
• احتمال عفونت گوش داشته باشید.

هر کسی در مورد وضعیت خود مطمئن نیست باید قبل از استفاده از پراکسید هیدروژن در گوش خود با پزشک مشورت کند.

استفاده از سشوار

گرمای سشوار می تواند به تبخیر آب داخل حفره گوش کمک کند.

سشوار را روشن کرده و دما و سرعت آن را در کمترین حالت ممکن قرار دهید.
سشوار را با فاصله چند سانتی از گوش نگه داشته و با حرکاتی به سمت عقب و جلو هدایت کنید.
لبه گوش را به سمت پایین بکشید تا حفره گوش کاملاً باز شده و باد سشوار وارد گوشتان شود.
نکته: دقت کنید که سشوار را بیش از حد به گوش خود نزدیک نکنید.

استفاده از روغن زیتون

روغن زیتون نیز می تواند از بروز عفونت گوش جلوگیری کرده و آب اضافه داخل گوش را تخلیه کند.

برای انجام این کار طبق مراحل زیر اقدام کنید.

کمی روغن زیتون را در داخل کاسه کوچکی گرم کنید.
از یک قطره چکان تمیز استفاده کرده و چند قطره روغن را داخل گوشی که آب وارد آن شده بچکانید.
بر روی گوش دیگرتان دراز کشیده و ۱۰ دقیقه در همین حالت باقی بمانید، سپس نشسته و گوشی که داخل آن روغن چکانده اید را به سمت پایین نگه دارید تا آب و روغن از داخل گوش خارج شود.

خمیازه و جویدن

جویدن و خمیازه می تواند به خروج سریعتر آب از گوش کمک کند.

 انجام مانور والسالوا

این تکنیک نیز به باز کردن شیپور استاش کمک زیادی خواهد کرد ولی باید دقت داشته باشید که فشار زیادی به گوش ها نیاورید زیرا فشار زیاد ممکن است باعث پاره شدن پرده گوش شود.

برای انجام مانور والسالوا، دهان خود را بسته و به آرامی بینی را با دو انگشت فشار دهید.
نفس عمیقی کشیده و به آرامی هوا را از داخل بینی خود خارج کنید. اگر صدای خاصی در هنگام این مانور شنیدید، احتمالاً صدای باز شدن شیپور استاش شما می باشد.
سر خود را به سمت گوشی که آب در ان وجود داردخم کرده و اجازه دهید آب از داخل گوش خارج شود.

استفاده بیشتر از آب

این تکنیک شاید به نظرتان غیر منطقی بیاید اما برای خارج کردن آب از داخل گوش کار ساز خواهد بود.

به یک سمت دراز کشیده و در داخل گوشی که احساس می کنید داخل آن آب گیر کرده با قطره چکان تمیز، چند قطره آب بریزید.
۵ ثانیه صبر کرده و سپس سرتان را به سمتی بچرخانید تا گوشی که داخل آن آب ریختید به سمت زمین باشد. اجازه دهید تا آب از داخل گوش تان خارج شود.

 استفاده از داروهای بدون نسخه

برای خارج کردن آب و جرم داخل گوش می توانید از قطره های بدون نیاز به نسخه موجود در داروخانه ها استفاده کنید. بسیاری از این قطره ها بر پایه الکل بوده و به کاهش رطوبت حفره گوش بیرونی کمک خواهد کرد. همچنین الکل به خاطر خاصیت میکروب کشی، گوش را ضد عفونی کرده و به خروج ذرات اضافه و موم گوش کمک می کند. اگر دچار گرفتگی گوش میانی شده اید، با توجه به علت اصلی احتقان، داروهای ضد احتقان یا آنتی هیستامین های بدون نیازبه نسخه (ضدحساسیت) نیز می تواند کارساز باشد.

نباید ها برای خارج کردن آب از گوش

نکات کلی وجود دارد که هنگام خارج کردن آب از گوش باید در نظر بگیرید.

نبایدهای خاصی وجود دارد، از جمله:

•  قرار دادن اشیاء در مجرای گوش، مانند سواب پنبه، گیره یا سنجاق قفلی
• گذاشتن انگشتان یا ناخن ها در گوش
• نزدیک قرار دادن سشوار، پنکه یا چیزهایی که هوا را به داخل گوش وارد می کنند، زیرا صدا یا فشار ممکن است به ساختارهای ظریف گوش آسیب برساند.
•  اگر قبلاً عفونت گوش، سوراخ شدن پرده گوش یا لوله های گوش داشته باشد، نباید از هیچ یک از روش های استفاده کند.

پیشگیری از رفتن آب به داخل گوش

این تکنیک های ساده می تواند از ورود آب به داخل گوش در آینده پیشگیری کند.

برای شنا کردن از کلاه شنا یا گوش گیر استفاده کنید.
بعد از شنا کردن و غوطه ور بودن داخل آب قسمت بیرونی گوش را با استفاده از حوله خشک کنید.
برای خشک کردن گوش بعد از استخر یا حمام از سشوار با دور کند استفاده کرده و آن را با فاصله از گوش نگه دارید.

زمان مراجعه به پزشک هنگام ورود آب به گوش

گیر کردن و ورود آب به گوش معمولاً نیاز به هیچ درمانی نداشته و بعد از مدتی خود به خود بهبود خواهد یافت. اما در صورتی که وجود آب داخل گوش برای تان آزار دهنده بود و احساس ناراحتی می کنید، بهتر است از درمان های خانگی در دسترس استفاده کنید.

اگر بعد از ۲ تا ۳ روز همچنان آب داخل گوش تان مانده بود ممکن است نشانه ای از بروز عفونت باشد، در این صورت باید برای تشخیص و درمان سریع تر و جلوگیری از عفونت گوش به پزشکتان مراجعه کنید.

سوالات متداول

هنگام خارج کردن آب از گوش چه کارهایی نباید انجام داد ؟

قرار دادن اشیاء در مجرای گوش، مانند سواب پنبه، گیره یا سنجاق قفلی
گذاشتن انگشتان یا ناخن ها در گوش
نزدیک قرار دادن سشوار، پنکه یا چیزهایی که هوا را به داخل گوش وارد می کنند، زیرا صدا یا فشار ممکن است به ساختارهای ظریف گوش آسیب برساند.
اگر قبلاً عفونت گوش، سوراخ شدن پرده گوش یا لوله های گوش داشته باشد، نباید از هیچ یک از روش های استفاده کند.

چطور با سشوار آب داخل گوش را خارج کنیم ؟

سشوار را روشن کرده و دما و سرعت آن را در کمترین حالت ممکن قرار دهید.سشوار را با فاصله چند سانتی از گوش نگه داشته و با حرکاتی به سمت عقب و جلو هدایت کنید.
لبه گوش را به سمت پایین بکشید تا حفره گوش کاملاً باز شده و باد سشوار وارد گوشتان شود.